Mijn mooiste herinnering aan het schooljaar

Het is (bijna) zover!

En toch ga ik straks Sint-Guido missen …

De examens komen eraan, we beginnen al te stressen en de laatstejaars dromen van hun laatste dag op Sint Guido. We kijken allemaal vooruit naar de toekomst en met Gods hulp zullen wij onze dromen waarmaken.

Dit jaar is zo snel voorbijgegaan, zelfs sneller dan alle voorbije jaren. Ik herinner me nog 1 september, toen ik als leerling van het laatste jaar de school binnenstapte. Ik dacht toen: “Oei, nog een heel jaar, dat is zoveel!” En zie mij nu, twee weken voor de eindproefwerken schrijf ik deze post.

Ik zou willen gelijk hebben elke keer als ik “Pf, ik ga nooit school missen” zeg, maar spijtig genoeg is dat alleen maar een façade. Natuurlijk ga ik Sint-Guido missen. Natuurlijk ga ik al die jaren missen waarin ik hoopte dat de school zo snel mogelijk zou eindigen.

Natuurlijk ga ik de leerkrachten en hun toetsen en taken missen. Ik zal alles missen. Want al die jaren heb ik ongelooflijk veel geleerd, ik heb mijzelf leren kennen, ik ontwikkelde mijn eigen zelf, ik vond mijn interesses.

Natuurlijk ga ik de leerkrachten en hun toetsen en taken missen

En hoe zou ik de school niet kunnen missen, als de school mij zoveel te herinneren gaf? Sinds dag 1, toen ik nog geen woord Nederlands sprak, kreeg ik zoveel mooie herinneringen. Die zal ik nooit vergeten. Nu dit hoofdstuk van mijn leven (bijna) aan zijn einde komt, wil ik nog één keer terugbladeren over die mooie momenten.

Ik hoop dat ieder van jullie mooie momenten heeft beleefd en dat jullie voor alle proefwerken zullen slagen. Ik wens ook aan al mijn moslim-medeleerlingen veel sterkte tijdens de ramadan. Het kan moeilijk zijn, maar door in jezelf te geloven kan je heel ver geraken! Studeer nog eventjes hard en wees trots op jezelf omdat je zo ver geraakt bent.

VEEL SUCCES!

• Andreea Navala, 6HW