maandag 16 november 2015 (1)

“Een glimlach of goeiedag kunnen mij ontzettend blij maken”

20151120_083328Mevrouw Sigrid Van den Cruyce werkt al sinds april 1995 op Sint-Guido, wat betekent dat zij hier al 20 jaar lesgeeft: “Eerder toevallig kwam ik in het Sint-Guido-Instituut terecht, toen ik in 1995 een andere job zocht. Mijn zus werkte hier als startende leraar en via haar vernam ik dat een collega psychologie met zwangerschapsverlof vervangen zou worden.”

Wat vindt u het mooiste aan uw werk?

Het mooiste aan mijn werk vind ik dat ik getuige mag zijn van de kracht waarover leerlingen beschikken – en dat ik er eventueel wat kan aan bijdragen – om hun mogelijkheden te ontplooien en door te zetten om met een diploma op zak de school te verlaten.

Een glimlach of een goeiedag van een leerling in de gang (waar ik bij voorbeeld geen les meer aan geef) kan mij ontzettend blij maken.

 

De leerlingen leren veel van uw lessen. Hebt u als leerkracht ook van uw leerlingen geleerd?

Uitdrukkingen in andere talen misschien 🙂

Ik heb het moeilijk om de leerlingen als een groep te beschouwen. Elke leerling heeft een ander verhaal en legt een ander traject af op school en daarbuiten. Elke leerling intrigeert mij en van elk van hen kan ik iets anders bij leren: gewoonten en gebruiken in andere culturen, op tijd en stond “chillen”, doorzetten als het moet, relativeren van de plaats van de school in het leven.

 

Hoe hebt u onze school zien veranderen?

Ik heb inderdaad tal van veranderingen gezien in mijn twintigjarige carrière in het Sint-Guido Instituut, zoals:

  • toename van het aantal leerlingen en studenten
  • vele collega’s zijn gekomen en gegaan
  • uitbreiding van twee vestigingen naar vier vestigingen en aanhoudende verbouwingswerken
  • evolutie van handgeschreven rapporten naar een gedigitaliseerd rapportensysteem
  • “optiegebonden” vaardigheden in technische en beroepsrichtingen
  • taalzorg
  • van brieven in de vakjes voor alle personeelsleden naar mails
  • etc.

 

Kunt u 3 negatieve en 3 positieve kanten noemen van Sint-Guido?

Het investeren in een hechte band met de leerlingen, die overeind blijft ook als leerlingen eventueel grensoverschrijdend gedrag stellen, vind ik een goede zaak.

Samenleven met vele culturen en achtergronden in een klasgroep lukt meestal wel.

Terzelfdertijd is dit ook een grote uitdaging en moeilijkheid voor onze school.

Positief vind ik de collegiale en hartelijke sfeer onder de collega’s, ongeacht waar je precies les geeft.

 

Welke lessen geeft u?

Alle lessen die ik op Sint-Guido gegeven heb, en nog geef, horen onder de ruime noemer thuis van “toegepaste psychologie”. In de richtingen verzorging, toerisme, onthaal en public relations, gezondheids- en welzijnswetenschappen en humane wetenschappen gaf, en geef, ik lesonderwerpen variërend van etiquette en omgangsvormen tot ontwikkelingspsychologische onderwerpen en sociale vaardigheden.

Naast de leerinhouden vind ik het belangrijk dat leerlingen een genuanceerde visie leren ontwikkelen over een problematiek. Ook een échte, onvoorwaardelijke en empathische grondhouding ten aanzien van elke medemens wil ik bijbrengen, waarbij leerlingen de nodige handvatten krijgen om actief te leren luisteren naar andere mensen.

 

Welke opleiding hebt u gevolgd?

Van opleiding ben ik licentiate in de psychologie. Die opleiding heb ik gevolgd aan de KU Leuven. Pas toen ik aan de slag kon in het onderwijs, heb ik bijkomend de lerarenopleiding gedaan (geaggregeerde voor het hoger en secundair onderwijs). Maar om de job van leraar uit te oefenen in deze school stellen diploma’s op zich niet veel voor. Pas bij aankomst in het Sint-Guido Instituut begon het échte leren.

 

Bent u onmiddellijk hier beginnen werken?

Nee, Sint-Guido was eigenlijk mijn tweede job. Als pas afgestudeerde psychologe was het moeilijk om een geschikte job te vinden. De eerste positieve reactie van een werkgever kwam van een rust- en verzorgingstehuis, waar ze iemand zochten om een stuk zingeving te brengen in het leven van de ouder wordende mensen. Voor een job als leraar voelde ik mij toen ook veel te jong. Pas toen ik een reeks bijscholingen kon verzorgen voor collega’s in het rusthuis, keek ik ook wel uit naar een job in het onderwijs.

 

Hoelang wilt u nog op het Sint-Guido-Instituut blijven werken?

Tot ik naar Zweden verhuis?

Tot ik mijn eigen koffiehuis open met huisgemaakte taarten?

Tot ik het grote lot van de loterij win?

Dromen…..

De realiteit is dat, zolang ik ervaar dat er een band kan zijn tussen de leerlingen en een ouder wordende leraar, ik met plezier zal blijven komen.

 

Hartelijk dank voor het interview. En veel succes met uw volgende 20 jaar!

  • Giussy Lauria en Mona Jetati, 6HW
Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

Geef een antwoord