maandag 7 maart 2022 (2)

Haast

Ik werd wakker

En gooide de duizeligheid weg.

Ik keek op de klok

En wist dat het al te laat was

Schiet op, kwelgeest van mijn dromen,

Anders ga je de metro missen.

‘Shit!’

Nee, zei ik: ‘Schiet op’

Je bent weer te laat

Je ziet weer zijn pandagezicht

Je gaat terug naar de les 

Met een excuus in je hand

Ik keek naar iedereen

Fit en perfect in hun eigen wereld.

Ik

was te laat.

Bij de graven zag ik de stromen

Omdat ik wist dat ik niet alleen was

Diep in die duisternis en

Diep in het eenzame glas.

  • Hrishav Karki – 5WEWI

Over Frank Hoornaert

leraar Sint-Guido-Instituut, Anderlecht
Dit bericht is geplaatst in poëzie. Bookmark de permalink.