Dit is hoe Leo van 3T in Canada de winter en de wintersporten heeft ervaren:
Deze foto’s zijn van toen ik in Canada was. Ik was in Winnipeg, Manitoba, een heel mooie stad, en als je het met België vergelijkt, dan zie je meteen het grote verschil. Er is heel veel ruimte, je kan de natuur voelen en de lucht is er vers. Er zijn zo veel goede dingen die ik over Canada kan zeggen.
Toch is niet alles positief. In de winter is het koud, ik bedoel: echt koud! Jullie kunnen zien hoeveel sneeuw er ligt. Een keer was het -52°C en we moesten naar school gaan, -52°C! Mensen in België gaan denken “dat is niet normaal, hoe kunnen jullie daar leven?” Het is waar, het is helemaal niet normaal, maar je moet klaar zijn voor wat het leven je biedt. Ik vond het heel leuk om met sneeuw te spelen.
Mijn zusje en ik hebben altijd kleine huisjes gemaakt in de winter, of sneeuwballen naar elkaar gegooid. Rodelen vond ik het leukst. Dat is met een slee de berg afglijden. Er was zo veel sneeuw en ijs dat het altijd perfect was om te rodelen. Tijdens onze uitstap met de klas naar Eupen, hebben wij dat ook gedaan. Ik was de eerste die het waagde, en het was mijn eerste keer na twee jaren. De laatste keer was in Canada.
Ik deed heel graag aan wintersport louter als hobby. Maar voetbal is en blijft mijn favoriete sport. In Canada was ik ook vooral bezig met voetbal. Omdat er vaak zoveel sneeuw ligt, beoefende ik toch wel volgende sporten: rodelen, ijshockey, langlauf, schaatsen en sneeuwschoen-wandelen.
Nu ben ik welgeteld 1 jaar en 7 maanden in België. Van Canada naar België komen, ging moeilijk, want je moet nieuwe vrienden maken, een nieuwe taal leren, je aanpassen aan de nieuwe omgeving en een nieuwe school zoeken.
Ik hou van België, ik hou van het feit dat andere landen zo dicht bij zijn. De afstanden zijn klein. België en Europa hebben veel moois te bieden. Het is normaal dat ik het in het begin heel moeilijk had om me aan te passen, maar met de tijd kwam alles goed.
De taal leren was het moeilijkst voor mij. Ik ben sociaal, ik wil communiceren met andere mensen, maar als je de taal niet kan spreken, dan is dat erg moeilijk. Toen ik in Canada was, wist ik wel dat Nederlands als taal bestond, maar had ik nooit één woord in het Nederlands gehoord. Ik moest in OKAN de taal leren. Mijn ervaring met het leren van de taal was goed en slecht, om eerlijk te zijn. Maar dat is normaal als je een nieuwe taal leert.
Vooral de eerste twee maanden waren heel zwaar voor mij. De leraren dachten dat ik de taal niet wou leren, maar dat was niet het geval. In het begin vergeleek ik Nederlands steeds met Engels, er een enorm verschil in de grammatica met de werkwoorden en zo. Ik begreep in het begin gewoonweg niets.
Natuurlijk mis ik Canada erg. Maar nu zit België in mijn hart: Forever and Always.
- Leotrim van 3T